Negatief

4 weken gelden ben ik ongesteld geworden. 3 dagen later kreeg ik de griep met hoge koorts. Vervolgens dacht ik weer een longontsteking te krijgen maar gelukkig was het niet zo erg. Toen een week een kriebelhoest en daarna anderhalve week een progressieve hoest . Halverwege die laatste hoest begon ik ook nog te snotteren. Het lijkt nu allemaal langzaam te minderen.....

Aan een kinderwens heb ik weinig gedacht en aan intimiteit met met mijn ook amper.

Vandaag hadden we sintviering bij mijn schoonouders inclusief katten waar ik dus allergisch voor ben. De medicatie die ik daarvoor heb gekregen is onvoldoende bij een zwangerschap. Dus vandaar een zwangerschapstest om zeker te zijn om het te mogen slikken.

Zoals verwacht was deze negatief. Nu is het dus afwachten op een 0ngesteldheid. Weer geen eisprong opgemerkt deze maand maar ik denken dat ik deze week wel ongesteld ga worden. Ik ben lichtelijk humeurig en de eerste puist is geconstateerd.

Nu is mijn focus om ons huis kerstklaar te maken en in de laatste dagen van het jaar is het alweer 5 jaar geleden dat ik een moeder mocht worden. Wat vliegt de tijd!

841 x gelezen, 2

reacties (0)


  • seonsyain

    De tijd vliegt inderdaad. Heb je ook voor jezelf een tijd in gedachten wanneer je het wel echt wilt afsluiten? Dat je jezelf te oud vind worden bijvoorbeeld? En waarom willen jullie niet de medische molen in? IUI is toch zo heftig nog niet?

  • meant2be

    Je laatste woorden....de tijd vliegt inderdaad als we naar ons 1e kindje kijken...en aan de andere kant voelt het soms alsof ons leven stil staat (qua 2e kinderwens die nog onvervuld is)...en alles om ons heen doorgaat... heel aparte gewaarwording soms hè?

    Keep The Faith and Stay Strong!!! Liefs x

  • wishing rope

    Eerlijk gezegd denk ik dat het er niet meer zal van komen.

    Toen hij 2 was hoopte ik dat we een brusje in ons armen hadden wanneer hij naar de basisschool zou gaan. Nu zit hij er alweer 1 jaar op. Dus 3 jaar verder...

    Ik merk steeds meer dat ik een baby in huis niet meer zal missen. Eindelijk beginnen we nu weer tijd te krijgen voor onszelf.

    Maar het definitief afsluiten kan ik nog niet. Het idee dat ik misschien spontaan zwanger zou kunnen raken maar toch een anticonceptie zou nemen(waarschijnlijk de pil )ben ik nog niet aan toe en voelt verkeerd nog.

    Dus rommelen we maar Door.

    Ik heb vandaag nagedacht over een nieuwe datum en ik denk sept/oktober 2018 mooi is om naartoe te leven. Dan ben ik 10 jaar pilvrij en zit hij in groep 3.

  • meant2be

    Ach meis, herken het zo...de speciale datums die we in ons hoofd houden, of de leeftijd van ons eerste, dan zou het super zijn, of dan maar dan, nog als de dag van gister zei ik: Als hij naar de basisschool gaat...nou,dan gebeurd het misschien? Nu zit ie al in groep 2 :-/

    Ik ben gestopt met werken zodat mn partner zich kon richten op een eigen zaak opzetten enz...dat gaat goed...maar bij mij staat alles stil, vooral de laatste jaren sinds die basisschool, vliegen vaak de gedachtes door mn hoofd dat ik ook wel weer zou willen werken, maar vooral als ik een dip heb van de terleurstelling dat t weeeeer niet raak was en misschien nooit meer zou gebeuren???....maarja, de bbz en mk's geven toch aan dat ik soms wel zwanger raak, maar dan met pech???

    Nu zitten we in het IVf traject....zie ik me ook niet solliciteren met de mededeling dat ik soms even naar het ZH moet???!!!!!! Tsja...dus dan denk ik weer: Laten we maar het traject RUSTIG afmaken...met alsnog de hoop dat het eens raak moet zijn???!!!! Mocht dat allemaal niet tot zwanger als resultaat worden....dan....dan maar loslaten en de grote mensen wereld weer in qua werken, collega's hebben enz???!!!!!

    Moeilijke keuzes voor NU...dan maar makkelijker te maken als we de wens laten voor wat het is tegen die tijd!!

    Bedoelde jij niet 2017 ipv 2018??? Als je 2018 voor je houd...nou, dan MOET het toch echt wel gebeuren.... ;-).... Ik ga toch stilletjes nog 2017 voor jullie hopen!!!!!!!!!

    Willen jullie het persee spontaan laten gebeuren...of al aan iui gedacht?

    Ik doe iniedergeval met je mee....de kerstversieringen opmaken :-)

    Liefs

  • wishing rope

    Nee bedoel echt 2018. Het is nog ver weg dat weet ik. Maar een kleine 2 jaar is zo voorbij.

    Met onze zoon hebben we iui gedaan maar mijn man wil geen medische molen meer. Zelf zou ik het nog willen doen maar ik respecteer zijn keuze hierin. Zelf ook goed overwogen of ik hiervan spijt zou krijgen maar ik kan er zeker mee leven.